Türkçe [Değiştir]

القرآن الكريم / جزئها ٣٠ / صفحة ٦٠٤

Kur'ân, Sayfa 604 (Cüz 30) dinle, Abu Bakr al Shatri

Önceki
Sonraki
share on facebook  tweet  share on google  print  

سورة الإخلاص

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾
اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾
لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ ﴿٣﴾
وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُوًا أَحَدٌ ﴿٤﴾

سورة الـفلق

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴿١﴾
مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ﴿٢﴾
وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ﴿٣﴾
وَمِن شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ﴿٤﴾
وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ﴿٥﴾

سورة الـناس

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴿١﴾
مَلِكِ النَّاسِ ﴿٢﴾
إِلَهِ النَّاسِ ﴿٣﴾
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ ﴿٤﴾
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ ﴿٥﴾
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ ﴿٦﴾
٦٠٤

İHLÂS Suresi

Bismillâhirrahmânirrahîm

112/İHLÂS-1: Kul huvallâhu ehad(ehadun).
De ki: “O Allah, Bir’dir (Tek’tir).” (1)
112/İHLÂS-2: Allâhus samed(samedu).
Allah Samed’dir (herşey O’na muhtaçtır, O, hiçbir şeye muhtaç değildir). (2)
112/İHLÂS-3: Lem yelid ve lem yûled.
O, doğurmadı ve doğurulmadı. (3)
112/İHLÂS-4: Ve lem yekun lehu kufuven ehad(ehadun).
Ve O’nun bir dengi olmadı (olamaz). (4)

FELAK Suresi

Bismillâhirrahmânirrahîm

113/FELAK-1: Kul eûzu bi rabbil felak(felakı).
De ki: “Ben, Felâk’ın Rabbine sığınırım.” (1)
113/FELAK-2: Min şerri mâ halak(halaka).
Yarattıklarının şerrinden. (2)
113/FELAK-3: Ve min şerri gâsikın izâ vekab(vekabe).
Ve karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden. (3)
113/FELAK-4: Ve min şerrin neffâsâti fîl ukadi.
Ve düğümlere üfleyenlerin şerrinden. (4)
113/FELAK-5: Ve min şerri hâsidin izâ hased(hasede).
Ve haset ettiği zaman, haset edenin şerrinden. (5)

NÂS Suresi

Bismillâhirrahmânirrahîm

114/NÂS-1: Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).
De ki: “Ben insanların Rabbine sığınırım.” (1)
114/NÂS-2: Melikin nâs(nâsi).
İnsanların melikine (mâlikine). (2)
114/NÂS-3: İlâhin nâs(nâsi).
İnsanların İlâhı’na (sığınırım). (3)
114/NÂS-4: Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).
Hannasın vesveselerinin şerrinden. (4)
114/NÂS-5: Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).
Ki o (hannas), insanların göğüslerine vesvese verir. (5)
114/NÂS-6: Minel cinneti ven nâs(nâsi).
İnsanlardan ve cinlerden (insanların Rabbine, Meliki’ne ve İlâhı’na sığınırım). (6)
604