Kur'ân - Cüz 29 - Sayfa 580 (İNSÂN (DEHR) 26-31, MURSELÂT 1-19)

76/İNSÂN (DEHR)-26: Ve minel leyli fescud lehu ve sebbihhu leylen tavîlâ(tavîlen).
Ve artık, gecenin bir kısmında O’na secde et. Ve geceleyin uzun uzun O’nu tesbih et. (26)

76/İNSÂN (DEHR)-27: İnne hâulâi yuhıbbûnel âcilete ve yezerûne verâehum yevmen sekîlâ(sekîlen).
İşte onlar, muhakkak ki çabuk geçen (dünya hayatını) seviyorlar. Zor, çetin günü arkalarına atıyorlar (umursamıyorlar). (27)

76/İNSÂN (DEHR)-28: Nahnu halaknâhum ve şedednâ esrahum, ve izâ şi’nâ beddelnâ emsâlehum tebdîlâ(tebdîlen).
Onları Biz yarattık. Ve bağlarını Biz kuvvetlendirdik. Ve dilediğimiz zaman onları emsalleri ile değiştiririz. (28)

76/İNSÂN (DEHR)-29: İnne hâzihî tezkiratun, fe men şâettehaze ilâ rabbihî sebîlâ(sebîlen).
Muhakkak ki bu bir öğüttür. Artık kim dilerse Rabbine bir yol ittihaz eder (edinir). (29)

76/İNSÂN (DEHR)-30: Ve mâ teşâûne illâ en yeşâallâh(yeşâallâhu), innallâhe kâne alîmen hakîmâ(hakîmen).
Ve Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz. Muhakkak ki Allah; Alîm’dir, Hakîm’dir (hüküm ve hikmet sahibidir). (30)

76/İNSÂN (DEHR)-31: Yudhilu men yeşâu fî rahmetihî, vez zâlimîne eadde lehum azâben elîmâ(elîmen).
O dilediği kişiyi, rahmetinin içine dahil eder. Ve zalimler, onlar için elîm azap hazırladı. (31)

77/MURSELÂT-1: Vel murselâti urfâ(urfen).
Ardarda (marufla, irfanla) gönderilenlere andolsun. (1)

77/MURSELÂT-2: Fel âsıfâti asfâ(asfen).
Ve de şiddetle estikçe esenlere (andolsun). (2)

77/MURSELÂT-3: Ven nâşirâti neşran.
Dağıtıp yayanlara andolsun. (3)

77/MURSELÂT-4: Fel fârikâti ferkâ(ferkan).
Ve de ayırdıkça ayıranlara (andolsun). (4)

77/MURSELÂT-5: Fel mulkıyâti zikrâ(zikran).
Ve de zikri ilka edenlere (andolsun). (5)

77/MURSELÂT-6: Uzran ev nuzrâ( nuzran).
(Bu yeminler), özür olarak (mazeret olmaması) veya nezir olarak (uyarması) içindir. (6)

77/MURSELÂT-7: İnnemâ tûadûne le vâkıun.
Muhakkak ki vaadolunduğunuz şey, mutlaka vuku bulacaktır. (7)

77/MURSELÂT-8: Fe izân nucûmu tumiset.
Öyle ki, o zaman yıldızların ışığı giderilmiştir. (8)

77/MURSELÂT-9: Ve izâs semâu furicet.
Ve o zaman gök yarılmıştır. (9)

77/MURSELÂT-10: Ve izâl cibâlu nusifet.
Ve o zaman dağlar dağılmıştır. (10)

77/MURSELÂT-11: Ve izâr rusulu ukkıtet.
Ve o zaman resûllere vakit bildirilmiştir. (11)

77/MURSELÂT-12: Li eyyi yevmin uccilet.
(Bunlar) hangi gün için tecil edildi (ertelendi)? (12)

77/MURSELÂT-13: Li yevmil fasli.
Fasıl (ayırma) günü için (tecil edildi). (13)

77/MURSELÂT-14: Ve mâ edrâke mâ yevmul fasli.
O fasıl gününün ne olduğunu sana bildiren nedir? (14)

77/MURSELÂT-15: Veylun yevme izin lil mukezzibîn(mukezzibîne).
İzin günü, yalanlayanların vay haline. (15)

77/MURSELÂT-16: E lem nuhlikil evvelîn(evvelîne).
Evvelkileri Biz helâk etmedik mi? (16)

77/MURSELÂT-17: Summe nutbiuhumul âhırîn(âhırîne).
Sonra diğerlerini (arkadan gelenleri) de onlara tâbî kılarız. (17)

77/MURSELÂT-18: Kezâlike nef’alu bil mucrimîn(mucrimîne).
Mücrimlere işte böyle yaparız. (18)

77/MURSELÂT-19: Veylun yevme izin lil mukezzibîn(mukezzibîne).
İzin günü yalanlayanların vay haline. (19)