Kur'ân - Cüz 30 - Sayfa 604 (İHLÂS 1-4, FELAK 1-5, NÂS 1-6)

112/İHLÂS-1: Kul huvallâhu ehad(ehadun).
De ki: “O Allah, Bir’dir (Tek’tir).” (1)

112/İHLÂS-2: Allâhus samed(samedu).
Allah Samed’dir (herşey O’na muhtaçtır, O, hiçbir şeye muhtaç değildir). (2)

112/İHLÂS-3: Lem yelid ve lem yûled.
O, doğurmadı ve doğurulmadı. (3)

112/İHLÂS-4: Ve lem yekun lehu kufuven ehad(ehadun).
Ve O’nun bir dengi olmadı (olamaz). (4)

113/FELAK-1: Kul eûzu bi rabbil felak(felakı).
De ki: “Ben, Felâk’ın Rabbine sığınırım.” (1)

113/FELAK-2: Min şerri mâ halak(halaka).
Yarattıklarının şerrinden. (2)

113/FELAK-3: Ve min şerri gâsikın izâ vekab(vekabe).
Ve karanlığı çöktüğü zaman gecenin şerrinden. (3)

113/FELAK-4: Ve min şerrin neffâsâti fîl ukadi.
Ve düğümlere üfleyenlerin şerrinden. (4)

113/FELAK-5: Ve min şerri hâsidin izâ hased(hasede).
Ve haset ettiği zaman, haset edenin şerrinden. (5)

114/NÂS-1: Kul eûzu bi rabbin nâs(nâsi).
De ki: “Ben insanların Rabbine sığınırım.” (1)

114/NÂS-2: Melikin nâs(nâsi).
İnsanların melikine (mâlikine). (2)

114/NÂS-3: İlâhin nâs(nâsi).
İnsanların İlâhı’na (sığınırım). (3)

114/NÂS-4: Min şerril vesvâsil hannâs(hannâsi).
Hannasın vesveselerinin şerrinden. (4)

114/NÂS-5: Ellezî yuvesvisu fî sudûrin nâs(nâsi).
Ki o (hannas), insanların göğüslerine vesvese verir. (5)

114/NÂS-6: Minel cinneti ven nâs(nâsi).
İnsanlardan ve cinlerden (insanların Rabbine, Meliki’ne ve İlâhı’na sığınırım). (6)