Kur'ân - Cüz 30 - Sayfa 603 (KÂFİRÛN 1-6, NASR 1-3, TEBBET (MESED) 1-5)

109/KÂFİRÛN-1: Kul yâ eyyuhâl kâfirûn(kâfirûne).
De ki: "Ey kâfirler!" (1)

109/KÂFİRÛN-2: Lâ a’budu mâ ta’budûn(ta’budûne).
Ben sizin taptığınız (kul olduğunuz) şeylere tapmam (kul olmam). (2)

109/KÂFİRÛN-3: Ve lâ entum âbidûne mâ a’bud(a’budu).
Ve siz, benim kul olduğuma (Allah’a) kul olacak değilsiniz. (3)

109/KÂFİRÛN-4: Ve lâ ene âbidun mâ abedtum.
Ve ben de sizin taptığınız şeylere (kul olacak) tapacak değilim. (4)

109/KÂFİRÛN-5: Ve lâ entum âbidûne mâ a’bud(a’budu).
Ve siz benim kul olduğum (Allah’a) kul olacak değilsiniz. (5)

109/KÂFİRÛN-6: Lekum dînukum ve liye dîn(dîni).
Sizin dîniniz sizin ve benim dînim benim. (6)

110/NASR-1: İzâ câe nasrullâhi vel fethu.
Allah’ın yardımı ve fetih geldiği zaman. (1)

110/NASR-2: Ve raeyten nâse yedhulûne fî dînillâhi efvâcâ(efvâcen).
Ve insanların grup grup Allah’ın dînine girdiğini gördüğün (zaman). (2)

110/NASR-3: Fe sebbih bi hamdi rabbike vestagfirhu, innehu kâne tevvâbâ(tevvâben).
O zaman Rabbini hamd ile tespih et. Ve O’ndan mağfiret dile. Muhakkak ki O, tövbeleri kabul edendir. (3)

111/TEBBET (MESED)-1: Tebbet yedâ ebî lehebin ve tebbe.
Ebu Leheb’in iki eli kurudu ve helâk oldu. (1)

111/TEBBET (MESED)-2: Mâ agnâ anhu mâluhu ve mâ keseb(kesebe).
Ona malı ve kazandıkları bir fayda vermedi. (2)

111/TEBBET (MESED)-3: Se yaslâ nâran zâte leheb(lehebin).
Alevli ateşe atılacak. (3)

111/TEBBET (MESED)-4: Vemraetuhu, hammâletel hatab(hatabi).
Ve onun, odun taşıyan kadını da. (4)

111/TEBBET (MESED)-5: Fî cîdihâ hablun min mesed(mesedin).
Onun boynunda mesedden (bükülmüş liften) bir ip vardır. (5)