Kur'ân - Cüz 30 - Sayfa 602 (KUREYŞ 1-4, MÂÛN 1-7, KEVSER 1-3)

106/KUREYŞ-1: Li îlâfi kureyş(kureyşin).
Kureyşin ülfetini (emin ve rahat olmalarını) sağladığı için. (1)

106/KUREYŞ-2: Îlâfihim rıhleteş şitâi ves sayf(sayfi).
Onları, yaz ve kış yolculuklarında (göçlerinde) ülfet ettirdiği (emin ve rahat olmalarını sağladığı için). (2)

106/KUREYŞ-3: Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).
Artık bu Beyt’in (Kâbe’nin) Rabbine kul olsunlar. (3)

106/KUREYŞ-4: Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).
O ki, onları açlıktan doyurdu ve onları korkudan emin kıldı. (4)

107/MÂÛN-1: E raeytellezî yukezzibu bid dîn(dîne).
Dîni yalanlayanı gördün mü? (1)

107/MÂÛN-2: Fe zâlikellezî yedu’ul yetîm(yetîme).
Oysa yetimi itip kakan işte odur. (2)

107/MÂÛN-3: Ve lâ yahuddu alâ taâmil miskîn(miskîni).
Ve miskini (yoksulu, çalışmaya gücü olmayanı) doyurmaya teşvik etmez. (3)

107/MÂÛN-4: Fe veylun lil musallîn(musallîne).
İşte o namaz kılanlara yazıklar olsun. (4)

107/MÂÛN-5: Ellezîne hum an salâtihim sâhûn(sâhûne).
Onlar ki, namazlarından gâfil olanlardır. (5)

107/MÂÛN-6: Ellezîne hum yurâûn(yurâûne).
Onlar riya yapanlardır (gösteriş için yapanlardır). (6)

107/MÂÛN-7: Ve yemneûnel mâûn(mâûne).
Ve mâûna (zekâta ve yardımlaşmaya) mani olurlar. (7)

108/KEVSER-1: İnnâ a’taynâkel kevser(kevsere).
Muhakkak ki Biz, sana Kevser’i verdik. (1)

108/KEVSER-2: Fe salli li rabbike venhar.
O halde Rabbin için namaz kıl ve kurban kes. (2)

108/KEVSER-3: İnne şânieke huvel ebter(ebteru).
Muhakkak ki sana (nesli kesik diye) buğzeden, o kendisi ebterdir (soyu kesiktir). (3)